So wor’s gewehn

Hans Stemper

In Andres han mir uns gut nanner gekennt,
Uns ach alli Kumrade genennt.
Dort hat mer sich ach immer eschtimiert,
Un de Mädle am Gassetierl noch hoffiert.
So war`s gewehn…

Wie ich des noch vun de Hem her wes,
Ware mir e Gemeinschaft dort in Andres.
Mer hat sich gfreit, wann mer sich hat gsiehn,
Un oft ach gfrot: wu gehscht dann hin?
So war`s gewehn….

De Raki hat mer dort aus der Flasch getrunk,
Un de Walzer so wie de Polka getanzt mit viel Schwung.
An de Fasching ware alli froh,
No sin die Narre dorchs Dorf gezoh.
So war`s gewehn…

Ach gsung un gephiff hann mer uf de Gasse recht viel,
Un niemand hat gsat, na sei mol jetz still.
Die Hunne han gebellt, die Gäns hann gschrie,
Ach gekräht hat de Kokosch noch „Kikeriki“.
So war`s gewehn…

Hats dort gerehnt, no war recht viel Dreck,
Gess han mer gere gebackne Eier mit Speck.
Ach es Sauerkraut, es Schungefleisch un de Worscht.
Darum hat mer ach immer, so e mords Dorscht.
So war`s gewehn….

Ja wie oft sin mer gang in de Keller ans Fass
Wann unser Lewer gebraucht hat Etwas vun Nass.
War mer uff der Klack, Kartestub oder sunscht wu gewehn,
Mir han unser Glas nor leer geloss stehn!
Ja, so war‘ s gewehn…

Im Summer war dort immer e grossi Hitzt,
Un mir sin alli recht viel gschwitzt.
Zum Bade han mer misse ans Ochesebrickl oder 4 Putsche geh’n,
Well des ware unser Andreser Freibäder gewehn.
So war’s gewehn.

A vergesse mer die Huttwett und die Lehmkaul nie,
Sie war zuletscht die Andreser Mülldeponie.
Ja, so war’s gewehn…